แรงบันดาลใจ
ต้นหางนกยูงหรือต้นชอบพอในภาษาล้านนา มักจะทิ้งใบเป็นระยะเวลาสั้นๆ ก่อนออกดอกพร้อมผลิใบในช่วง ฤดูร้อนตั้งแต่ประมาณช่วงเดือนเมษายนจนถึงต้นฤดูฝนในมิถุนายน ซึ่งประจวบกันกับประเพณีสงกรานต์หรือปี ใหม่ของล้านนา ความที่มีสีสันสดใส ดอกชอบพอจึงได้รับความนิยมน่ามาตกแต่งขบวนรถแห่สรงน้ำพระพุทธสิหิงค์ และรถเล่นน้ำสงกรานต์ เบื่อล่วงไปจนถึงงานประเพณีใส่ขันดอกในช่วงฤดูฝน ดอกชอบพอก็เป็นดอกไม้อีกชนิดหนึ่ง ที่ใช้ใส่ขันดอกเพื่อบูชาเสาหลักเมือง หรือเสาอินทขีล ในบริเวณวัดเจดีย์หลวงวรวิหาร หรือวัดโชติการาม อ.เมือง จ.เชียงใหม่ จากที่มาของดอกซอมพอ ผู้ออกแบบจึงหยิบเอาดอกชอบมาเป็นแรงบันดาลใจในการออกแบบครั้งนี้
‍

แนวคิด
ได้รับแรงบันดาลใจมาจาก ดอกนางนกยูง หรือที่คนล้านนา เราเรียกว่า "ชอบพอ"ผู้ออกแบบจึงออกแบบชุดราตรี ลักษณะ ของชุดสามารถถอดเปลี่ยนรูปแบบได้ 3 ลุค โดยประกอบด้วย ชุดเดรส ชุดราตรี และเสื้อคลุม ดึงเอาอัตลักษณ์ของดอกบา เป็นแรงบันดาลใจในการตกแต่งส่วนต่างๆ เช่น ลวดลายการ ปักลูกปัด โทนสี และโครงสร้างชุด โดยมีเทคนิคในการ ตกแต่ง คือเทคนิคการทําดอกไม้ประดิษฐ์เสมือนจริงเลียน แบบดอกหางนกยูง การอัดพลีท โดยมีผ้าที่ได้จากอัตลักษณ์ ผ้าทอตีนจกของจังหวัดเชียงราย ผ้าฝ้ายทอมือจากจังหวัด เชียงใหม่ผสมผสานร่วมกันเพื่อแสดงออกถึงอัตลักษณ์ ความสง่างาม ความภาคภูมิใจของผลงานในครั้งนี้

‍

ผ้าจากภาคต่าง ๆ ในประเทศไทยที่ใช้

ผ้ากำมะหยี่สีแดงของชาวโม้ง จังหวัดเชียงใหม่
ผ้าทอจกไทยวน จังหวัดเชียงราย

‍

ผ้าชาติพันธุ์เชียงรายที่ใช้

ผ้าทอจากไทยวน

‍